қара сиыр

См. также в других словарях:

• сиыр — Сиырдың ұйқысындай. Сиырдың ұйқы безіндей бұжыр бұжыр д.м. Бұл екеуі әңгімелесіп отырғанда беті с и ы р д ы ң ұ й қ ы с ы н д а й мылжамылжа шикіл сары кісі қастарына келді (М.Дүйсенов, Меймандар, 103). Әлпеті біртүрлі – қожыр қожыр, с и ы р д ы… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• қара — сын. Ірі мал; жылқы, түйе, сиыр …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• қара мал — Аша тұяқты ірі мал, сиыр …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• сиыр — зат. Мүйізді ірі қара мал; төрт түліктің бірі …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• сиырқұйрық — (Шымк., Түркіс.) сыртынан қарағанда сиырдың құйрығына ұқсас болып келетін өсімдік түрі. С и ы р қ ұ й р ы қ т ы ң түбінде жалпақ жапырақтары болады (Шымк., Түркіс.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• мүйізді ірі қара — Сиыр малы …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• ірі қара — Жылқы, түйе, сиыр …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• қарамалхана — (Қарақ.) сиыр қамайтын қора …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• қарасіңгел — (Қарақ.) сиыр ауруы …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• қашау — 1 (Орал, Қара.) сиыр малының індеті, көк еті ісіп ауыратын ауру. Қ а ш а у болған сиырды емдегенде бұрын отқа қ а ш а у қыздырып басатын (Орал, Қара.). Қ а ш а у болған сиыр жазылмайды (Орал, Орда) 2 (Талд.) қазу, жырту. Егістік жерді бітір,… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• күн аратпа — (Ақт.: Ойыл, Байғ.; Орал: Орда, Жән.; Қарақ.) араға күн салып, күн ара. Ол мұнда к ү н а р а т п а келіп тұрса да болады (Ақт., Ойыл). К ү н а р а т п а базарға барып тұратындар бар (Қарақ.). Сиыр ауырып қалып, к ү н а р а т п а ғана су ішеді… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі